Ogorzelec w 1911 roku

naglowekhistoria

We wsi mieszkało wówczas:

  • 6 właścicieli majątku (lub gospodarstwa) rolnego,
  • 1 właściciel majątku ziemskiego,
  • 2 księgowych,
  • mistrz maglarni i maglarz,
  • 5 handlarzy,
  • właściciel fabryki,
  • kierownik zakładu,
  • brygadzista,
  • 2 kierowników restauracji,
  • murarz,
  • golibroda,
  • mistrz stolarstwa i 2 stolarzy,
  • 2 mistrzów rzeźnych i czeladnik rzeźny,
  • mistrz piekarski i piekarz,
  • mistrz krawiecki,
  • mistrz szewski,
  • mistrz bednarski,
  • mistrz kowalstwa,
  • kołodziej,
  • nadleśniczy,
  • pomocnik dozorcy,
  • 2 palaczy,
  • zawiadowca stacji kolejowej,
  • ekspedytor,
  • rozjemca,
  • strażnik kopalni,
  • ogrodnik,
  • właściciel furmanki,
  • chałupnicy,
  • tkacze,
  • pracownicy fabryk i lasu,
  • najemni pracownicy rolni.
W miejscowości działał pensjonat zaradnej i znanej w całej okolicy panny Liny Lange, która jednocześnie zajmowała się obsługą miejscowej Agentury Pocztowej z dostępem do telefonu (► czytaj…). Swój otwarty dla gości zarówno latem jak i zimą „Pension Lange” prowadziła w dawnym domu gościnnym przy leśniczówce. Przyjezdni mogli w ciepłe dni skorzystać z przydomowego ogrodu, a zimą ogrzać sięw dobrze wywietrzonej, nasłonecznionej izbie. Dla wielbicieli sportów zimowych stały do dyspozycji rakiety śnieżne i sanki. Chcąc zatrzymać u siebie gości zwalniała ich z opłaty klimatycznej, a w ogłoszeniach reklamowych nie szczędziła zalet prawionych na temat ówczesnego Dittersbach – Milowej długości połączone ze sobą lasy! Czyste wysokogórskie powietrze! Wyśmienite niezakurzone drogi! czy: Przecudowna cisza we wspaniałej zalesionej okolicy! – to właśnie jej hasła.
 
Ogłoszenie rekamowe panny Liny Lange – około 1906 r.
Dla gości i mieszkańców otworem stała nadto gospoda Paula Scholza, „Zajazd przy  Kolei Karkonoskiej” („Gasthof zur Riesengebirgsbahn”), gościniec „Zum Raben” oraz schronisko „Schillerbaude” na Przełęczy Kowarskiej.

Ważną i wartą wspomnienia postacią tamtego okresu był nadleśniczy Reinhold Fröhlich, który we wsi pełnił funkcję Naczelnika Urzędu Okręgowego oraz prowadził Urząd Stanu Cywilnego. Sprawy wiejskiej społeczności gminnej reprezentowali: wlaściciel gospody Paul Scholz oraz właściciel majątku rolnego Gustav Beier. Przy nich rolę ławników pełnili:

  • przewodniczący ławy: właściciel majątku rolnego August Pfeiffer,
  • członkowie ławy:
  • - ekspedytor Paul Rummler,
  • - najemny pracownik rolny Heinrich Drescher,
  • - właściciel majątku rolnego Wilhelm Kintzel,
  • - najemny pracownik rolny Wilhelm Kriegel,
  • - właściciel fabryki Benno Schenk,
  • - nadleśniczy Reinhold Fröhlich,
  • - górnik Wilhelm Finger,
  • - strażnik kopalni Robert Schermann,
  • - chałupnik August Bürgel.
Ewangelicka szkoła w Ogorzelcu zarządzana była przez związek, na czele którego stał wspomniany nadleśniczy Fröhlich. W skład związku wchodzili – Paul Scholz, Gustav Beier, August Pfeffer i miejscowy nauczyciel Albert Schulz. Obok niego nauczała tu również przez wiele lat pani Martha Graßme.

Posiadanie telefonu na wsi w początku XX wieku należało do wyjątków, stąd też na taki luksus mogli sobie pozwolić tylko najbogatsi. Możliwości zatelefonowania w tamtym czasie istniały dzięki Agenturze Pocztowej oraz tkalni i zakładom impregnacji. Ich pełna nazwa to ”Ogorzelecka mechaniczna tkalnia Sp. z o. o.” (Dittersbacher Mechan. Weberei G. m. b. H.) – po środku zdjęcia. Żadne z domostw nie posiadało prywatnego telefonu.

 
Ogorzelec (Dittersbach Städtisch) ok. 1910 r.
Pomimo, że w Ogorzelcu mieszkał zawodowy rozjemca – Wilhelm Rummler, to sporne sprawy miejscowych rozstrzygał powołany z urzędu Robert Schermann, na codzień pracujący jako strażnik kopalni. Ponadto działał jednoosobowy zarząd niedawno uruchomionej stacji kolejowej (1905 r.), którego przedstawicielem był zawiadowca Karl Preusler. Ruch pociągów osobowych jak na tamte czasy odbywał się tu często.

 

 

Godziny odjazdów ze stacji kolejowej Ogorzelec około 1906 r.
Kierunek Godziny odjazdu
Kowary (Schmiedeberg) 7:44 10:09 13:45 14:41 20:26 21:21
Kamienna Góra (Landeshut) 6:10 11:20 15:43 19:55 20:30 21:17
 
Stacja kolejowa Dittersbach Städtisch w rok po uruchomieniu linii – 1906 r.
Mieszkańcy mieli również możliwość przynależności do stowarzyszeń:
  • Koło Śpiewacze z Harmonią – prowadzone przez maglarza Oskara Haina,
  • Ochotnicza Straż Pożarna – prowadzona przez  mistrza rzeźnego Gustava Greulicha,
  • Stowarzyszenie Mieszkańców Wsi – prowadzone przez górnika Wilhelma Fingera.

 

 Mieszkańcy Ogorzelca zgłoszeni do książki adresowej w 1911 r.
Nazwisko Zawód Nr domu
Adam Georg księgowy 27
Assert Heinrich górnik 74
Assert Julius górnik 93
Beier Gustav właściciel majątku rolnego 11
Berg Gustav pracownik fabryki 104
Breit Heinrich najemny pracownik rolny 1
Bürgel Albert stolarz 101
Bürgel August chałupnik 90
Bürgel August mistrz maglarni 60a
Bürgel Heinrich górnik 94
Bürgel Wilhelm najemny pracownik rolny 46
Büttner Herman górnik 25
Daniel Wilhelm górnik 50
Danisch Gustav kierownik zakładu 64
Deuner Friedrich handlarz 15
Dolischall Wilhelm właściciel gospodarstwa rolnego 41
Drescher Heinrich najemny pracownik rolny 31
Ekelt Adolf górnik 77
Ekelt Heinrich murarz 99
Ekelt  Robert handlarz 61
Ekelt Wilhelm górnik 17
Ekelt Wilhelm górnik 71
Elsner Heinrich golibroda 17
Emmrich Ferdinand mistrz kowalstwa 40
Engler August górnik 42
Fellmann Georg księgowy 27
Felsmann Paul rolnik (gospodarz) 59
Fichtner August górnik 2
Fichtner Eduard górnik 29
Fichtner Fritz górnik 3
Fichtner Julius tkacz 7
Fichtner Wilhelm górnik 10
Finger Wilhelm górnik 73
Flegel Heinrich mistrz rzeźny 87
Förster Paul handlarz 66
Fröhlich Reinhold nadleśniczy 96
Gebauer Gustav górnik 92
Gläser Wilhelm górnik 85
Greulich Gustav mistrz rzeźny 54
Güttler Moritz tkacz 78
Hain Oskar maglarz 39
Heider Heinrich mistrz bednarski 88
Heinze Reinhold właściciel majątku rolnego 52
Hentschel August pomocnik dozorcy (strażnika) 84
Herbst Wilhelm pracownik 103
Hermann Gustav czeladnik rzeźny 54
Hieronimus Josef tkacz 62
Holzbecher Heinrich górnik 90
Kahl Ferdinand tkacz domowy 8
Kalmus Reinhold tkacz 64
Kalmus Wilhelm piekarz 81
Kintzel Wilhelm właściciel majątku rolnego 53
Kleinwächter Julius handlarz 13
Kluge August górnik 20
Kluge Gustav palacz 39
Kluge Karl górnik 14
Kluge Karl górnik 40
Kluge Wilhelm rolnik (gospodarz) 20
Kober Benedikt mistrz szewski 106
Konrad Bruno stolarz 112
Krause Albert najemny pracownik rolny 113
Krause August kołodziej (stelmach) 107
Krause Hermann górnik 97
Krause Robert górnik 115
Krause Wilhelm górnik 86
Krebs Albert najemny pracownik rolny 47
Krebs Heinrich mistrz malarski 26
Krebs Karl mistrz stolarski 45
Kriegel Wilhelm najemny pracownik rolny 48
Kubez Josef mistrz szewski 36
Künzel Heinrich górnik 75
Lammer Josef górnik 72
Lange Lina pensjonat i Agentura Pocztowa 27
Lemmer Adolf górnik – inwalida 89
Lorenz Robert brygadzista 4
Ludwig Wilhelm górnik 12
Müller Heinrich malarz 108
Niepel Max palacz 79
Opitz August handlarz 91
Pänke August właściciel gospodarstwa rolnego 23
Pfeiffer August właściciel majątku rolnego 57
Pohl Heinrich najemny pracownik rolny 70
Polak Otto tkacz 110
Preusler  Karl zawiadowca stacji kolejowej 49
Reimann Hermann górnik 5
Rose August górnik 34
Rummler August górnik 114
Rummler Friedrich górnik 9
Rummler Paul ekspedytor 32
Rummler Wilhelm rozjemca (mediator) 114
Rüffer Gustav górnik 6
Schenk Benno właściciel fabryki 64
Schermann Robert strażnik kopalni 67
Schier August pracownik lasu 100
Schier Wilhelm ogrodnik 69
Schiller August kierownik restauracji 116
Schmidt Heinrich właściciel majątku ziemskiego 16
Schmidt Julius rolnik (gospodarz) 80
Scholz Gustav najemny pracownik rolny 63
Scholz Paul właściciel gospody 106
Schröter August najemny pracownik rolny 30
Schulz Albert nauczyciel 68
Schurm Gustav chałupnik 111
Schurm Karl właściciel domu 76
Stock O. kierownik restauracji 89
Thamm Gotfried mistrz szewski 80
Thurm Hermann właściciel furmanki 65
Walter Heinrich wlaściciel resztówki 24
WeißGustav mistrz krawiecki 109
Wittwer Ignatz mistrz piekarski 33
Wolf Heinrich górnik 35

 

Źródła:
1) Adreßbuch der Stadt und des Kreises Landeshut von 1911. Mit Plan von Landeshut und Plankarte, dritte vermehrte Auflage, Armin Werner‘s Buchdruckerei, Landeshut i. Schl., 1911, s. 213-215.
2) M. Staffa, Słownik Geografii Turystycznej Sudetów Tom 8 Kotlina Kamiennogórska. Wzgórza Bramy Lubawskiej. Zawory., Wydawnictwo I-BIS, Wrocław 1997, s. 255-258.
3) Landeshut und der Osten des Riesengebirges, Armin Werner‘s Buchdruckerei, Landeshut i. Schl., ok. 1906, s. 15-40.

Facebook Comments

Zostaw odpowiedź